Tokai forest en Tjing Tjing

Een hete dag vandaag, minstens 30 graden. Dat betekent voor ons dat we onze al op de proef gestelde nog te witte huid uit de zon moeten houden; wat een luxeprobleem in november!
Na een paar boterhammen belegd met Afrikaanse tevredenheid (geroosterd brood, kaas, ham, komkommer, tomaat, peper en zout) en ook de auto weer volgetankt te hebben, vertrekken we naar het Tokai forest met zijn enorme hoge, dikke bomen en fijne schaduw. Desgevraagd vertelt de bewaker ons dat verdwalen niet voor de hand ligt: ‘you go strait up, and strait down again. Bovendien is het brede pad voorzien van pijlen die de juiste richting wijzen.
Net op weg komen we een bejaarde man tegen. Hij blijkt een geëmigreerde en zwaar gelovige Duitser die als een rasechte evangelist ons tracht te bekeren tot zijn geloof in God. Slechts één vraag volstaat om hem zijn eindeloze verhaal te laten beginnen. Na een veel te lange tijd maken we daar zo fatsoenlijk mogelijk een eind aan en vervolgen we onze weg naar boven.

De Elephants Cave blijkt een paar levels te hoog vandaag, maar lonkt wel uitnodigend voor een volgende poging vanwege het verwachte mooie uitzicht. We besluiten dat het ‘game over’ is bij level 1. We besluiten terug te keren na ons er van vergewist te hebben dat de 81 jarige prediker uit het zicht is. Op naar ‘Lister’s Tea Garden’ voor een drankje in de schaduw. De naam doet vermoeden dat we uit een keur aan verschillende theesoorten onze keuze kunnen maken maar dat blijken er slechts 3 te zijn. Esther kan dan ook niet geloven (!) dat we in de bewuste Tea Garden zijn. De hierover afgesloten weddenschap verliest zij echter en dat betekent dat zij vanavond de Bob is.

Om vier uur ’s middags halen we Myrna op van haar werk en wachten bij haar thuis op Claire. Nadat we de planning voor de komende twee weken hebben besproken blijkt Claire gearriveerd en vertrekken we snel naar de stad om nog tijdig aan te zijn voor de winetasting bij Tjing Tjing. Dat ‘snel’ wordt niet zo snel als gehoopt want de accu van de ‘Myrna-Claire’ auto blijkt een nacht met licht aan niet te hebben overleefd. De verwoede pogingen het ding door duwen tot leven te wekken mislukken jammerlijk. De accukabels van een zeer behulpzame buur verderop in de straat hebben meer succes en brengen weer leven in de brouwerij. Als een speer rijden de dames vervolgens naar de stad en ik moet trappen als een gek om ze enigszins in het zicht te houden. De drukte en ‘robots’ (verkeerslichten) in de stad brengen ons weer bij elkaar.

Even zoeken naar een parkeerplekje op Loop Street, een handje helpen bij het inparkeren en snel naar Tjing Tjing. Op de bovenste verdieping blijkt de zolder het onderkomen van de winetasting, bestaande uit een keuze tussen een rode, een witte en een rosé wijn. De sfeer is prima en we ‘chillen’ in de leren banken onder het genot van een fles rode ‘First-Lady’ wijn. Onder het nuttigen van enkele lekkere tapas spreken we een voor ons niet alledaagse activiteit voor op een avond later in de week.

Na een hartelijk afscheid van de meiden brengt Bob Esther ons veilig weer naar ons Tokai-huisje. Morgen weer een nieuwe dag……
Aaaaahhh... al weer zo'n mooie dag in Kaapstad, wat een feest!!