Kirstenbosch Botanical Gardens

Vandaag staat een bezoek aan de township Gugulethu op het programma om aan te schuiven aan de braai bij Mzoli’s. Vanochtend echter al vroeg een smsje van Myrna ontvangen met de boodschap dat zij en Claire toch niet mee gaan. Wellicht te lang en te veel gefeest of andere plannen; dat blijft voor ons nog even gissen.
Het wordt een warme dag vandaag en nadat Esther ontwaakt is besluiten we tot een 'change of plans'; niet Mzoli’s braai maar de Kirstenbosch Gardens zal het worden vandaag.

Via het Beverly Hills van Kaapstad met zijn schitterende en ommuurde villa’s met zwembaden en tennisbanen rijden we door het prachtige Constantia naar Kirstenbosch. Vanaf de eerste stappen in de tuinen verwonderen we ons voortdurend over de prachtige planten en bomen, en vooral over het mooie uitzicht over de tuinen en keurig uitziende grasvelden tegen de achtergrond van de uitlopers van de Tafelberg. Werkelijk adembenemend en de ‘aaahh’s’ en ‘ooohh’s’, afgewisseld met ‘beautiful, very beautiful’ en ‘nice, very nice’ zijn niet van de lucht.

Na een paar uurtjes krijgen we opeens trek en zoeken we het Moyo restaurant op. Een alleraardigste serveerster verleidt ons tot het lunchbuffet waarbij we zo veel mogen eten als we op kunnen: heerlijke salades, verschillende Afrikaanse gerechten en een overheerlijke maar zeer zware cake met custard als toetje. De Afrikaanse bobotie is mijn favoriet en ik schep er (te) veel en (te) vaak van op…
Nanou, zo stelt de serveerster zich aan ons voor, vertelt dat ze geen salaris krijgt voor haar werk; de fooien die ze krijgt vormen haar inkomen. Ze vertelt over haar man en laat een foto van haar kinderen zien. Ze komt uit Congo en woont nu 8 jaar met haar familie in Kaapstad. Eigenlijk wil ze toch wel weer terug naar haar roots in Congo, laat ze ons weten.
Op een servet schrijft ze haar naam en telefoonnummer; we moeten haar beslist opzoeken als we nog eens in de Gardens komen. Ze trakteert ons nog op koekjes bij de koffie, koekjes die we overigens inpakken en meenemen want die kunnen we echt niet meer naar binnen krijgen. Nanou verontschuldigt zich voor het feit dat wij (!) ons zo vol gegeten hebben….

Nog een klein rondje door de tuinen om het eten wat te laten zakken, en dan rijden Esther en ik op het eind van de dag weer naar huis, onder de indruk van al het moois dat we hebben gezien en nog vol van de overdadige lunch.
Nog wat chillen vanavond op de bank, een filmpje, glaasje wijn…..aaaaaahhh, al weer zo’n mooie dag in Kaapstad, wat een feest!